Przejdź do zawartości

Edmond Faral

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Edmond Faral (18 marca 1882, 8 lutego 1958) – francuski historyk, mediewista.

W 1924 roku został profesorem literatury łacińskiej w Collège de France. Członek Akademii Inskrypcji i Literatury Pięknej od 1936.

Wybrane publikacje

[edytuj | edytuj kod]
  • Les Jongleurs en France au Moyen Age (1910)
  • Mimes français du XIIIe siècle (1910)
  • Courtois d'Arras : jeu du XIII° siècle (1911)
  • Recherches sur les Sources Latines des Contes et Romans Courtois du Moyen Age (1913)
  • Gautier D'aupais. Poème Courtois du XIIIème Siècle (1919)
  • Le Roman de Troie en prose (1922)
  • La légende arthurienne. Études et documents. Les plus anciens textes (1929)
  • La Chanson de Roland (1932)
  • Les Arts poétiques du XIIe et du XIIIe siècle
  • Vie quotidienne au temps de Saint Louis (1938)
  • Textes relatifs à la civilisation matérielle et morale des temps modernes (1938)
  • Petite grammaire de l'ancien français, XIIe-XIIIe siècles (1941)
  • Onze poèmes de Rutebeuf concernant la croisade (1946)
  • De Babione, Poème comique du XIIème siècle (1948)
  • Guillaume de Digulleville, moine de Châalis (1952)
  • Les arts poétiques du XIIème et du XIII siècles. Recherches et documents sur la technique littéraire du Moyen Age (1958)
  • Oeuvres complètes de Rutebeuf (1959–60)

Wybrane publikacje w języku polskim

[edytuj | edytuj kod]
  • Życie codzienne we Francji w czasach Ludwika Świętego, przeł. Eliga Bąkowska, Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy 1969.

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]